22.10.09

πολυλογία


Όσο μετακομιζω με σατανικά αργούς ρυθμούς προσπαθώ ταυτόχρονα να μη μεινω πίσω στην παραδοση ιστοριών στο "9", και παράλληλα να κάνω πρόβες για ένα live που θα ανοίξω για την αγαπημένη μου μπάντα (από κάθε άποψη), τους Accra Minoa.
Πρόβες είναι ο ευφημισμός που χρησιμοποιώ για να περιγράψω αυτη τη γελοία κατάσταση στην οποία βρίσκομαι, που ψάχνω να βρω τι συγχορδίες και τι νότες παίζω στα κομμάτια μου, διότι ειναι σε όλους γνωστό πως δεν ξέρω μουσική και παίζω ότι μου ακούγεται καλά στο αυτί, χωρίς να ξέρω τι είναι αυτό. Τόσο καιρό ήταν πολύ ωραία, έγραφα ό,τι ήθελα με το πολυαγαπημένο μου midi keyboard κατ'ευθείαν στο pc, στρώματα ήχων πανω σε άλλα στρωματα ήχων,κι όλα καλά. Όταν όμως είναι να παίξεις live και δεν παίζει laptop τι κάνεις;
ΓΙΝΕΣΑΙ ΑΝΤΡΑΣ. Τελικά είχε δίκιο ο μελ.
Έτσι λοιπόν, αυτές τις μέρες είμαι τη μισή μου μέρα, πάνω απ' το sampler μου, είτε σαμπλάροντας κάποιες βάσεις για τα κομμάτια μου (το να σαμπλάρεις τον εαυτό σου έχει άραγε κάποιες άλλες αντιστοιχίες;) , είτε προγραμματίζοντας απ' την αρχή κάποια beat, είτε κόβοντας καινούριους ήχους, είτε κάνοντας resample σα δαίμονας. Το resample είναι η μαγική διαδικασία, που μπορείς να σαμπλάρεις κάτι απο ένα μείγμα απο samples, μαγικά τοποθετημένα στο sequence σου (εδώ ακούγεται ο "αστείος" τύπος που θέλει σφαλιάρες να λέει κάτι του τύπου "γουαου που λεμε και στο χωριό μου") . Σε κάθε περίπτωση, είχα να ασχοληθώ τόσο πολύ με το "ασημένιο κουτί" μου* απ'τις μέρες ντροπής του Βόλου.
Αυτό που θυμήθηκα είναι πόσο μ' αρεσει να στρίβω τα knobs του decimator μέχρι η μπότα να γρυλίζει όσο πρέπει. Το decimator, τουλαχιστον στο korg es-1, είναι ένα εφε που οπουδήποτε αλλού λέγεται bit crusher, και αυτο που κάνει είναι να χαμηλώνει την ανάλυση του ήχου, άρα να βρωμίζει κι άλλο ο ήχος. "Κι αλλο"... το πιασατε το υπονοούμενο ε;
Αυριο-μεθαύριο, τελειώνω με αυτήν την διαδικασία, οπότε το επόμενο βήμα είναι να μπει στην όλη διαδικασία η Νεφέλη, γνωστή και ως Η Καλύτερη Βιολίστρια του Κόσμου που Ξέρω. Και εκεί θα γίνει κόλαση. Με ένα πρόχειρο υπολογισμό, το 87% των αναγνωστών αυτού του μπλογκ, ήσασταν παρόντες όταν παίζαμε παρέα με την Νεφέλη για το σκηνικο του Βινσεντ Μουν, άρα ξέρετε για τι πράμα μιλάω.
Λεπτομέρειες, αφίσες κλπ για το live σύντομα. Όσοι δεν ήρθαν στο Βοοze, προβάλωντας ένα "στο επόμενο live όμως θα είμαι πρώτο τραπέζι πίστα" μάλλον θα πρέπει να πουν ξανά το ίδιο πράγμα γιατί το live γίνεται στην Κατερίνη. Γιου ντιντν'τ ση δατ κάμινγ χα;

To καρεδάκι απο πάνω είναι για την ιστορία που σχεδιάζω τώρα.

*low bap αναφορά

10 comments:

Stratos Bacalis said...

Αν βρούμε μέσο, θα σου έρθουμε

pan pan said...

εγω τις αποστασεις κατω απο 100 χιλιομετρα τις κανω με τα ποδια.. τα 60 ειναι παιχνιδι

pan pan said...

επισης πεταω

μελ said...

εκπροσωπείς το αληθινό μαν. απλά.

pan pan said...

περα απ τις μαλακιες, τωρα ενιωσα οτι δεν ειναι αναγκη να ειναι ολα ιδια με την "ηχογραφηση". τα μπητακια τσουκου τσουκου στο σαμπλερ, τα πληκτρακια μου ( http://synthvibrations.files.wordpress.com/2009/07/yamaha_vss30.jpg ) κι ολα καλα

μελ said...

δεν το λες και άβερεϊτζ πληκτράκι το βιεσες τριάντα έρωτα πάντως. πωπω, έχω πολυ περιέργεια να ακούσω τι τα κάνεις τα τραγούδια σου.

pan pan said...

για το κομματι του σαμπλερ του, δε το λες αβερεητζ, ειναι επος, παιρνει απιστευτο τουικινγκ, δε συζηταμε καν να σκεφτεις οτι μιλαμε για ενα παιχνιδι παραγωγης '87. οσον αφορα το πιανακι του και τα στριγκς του, με ενα zoom G1, ειναι οτι χρειαζομαι.
λογικα θα στησω καμια καμερα, κι ολο και κατι θα ανεβει utube, θα χρειαστω τονους φηντμπακ, πρωτη φορα το κανω αυτο το πραμα.

fantasmenios said...

αυτό το "Κι αλλο" με ψήνει πάρα πολύ..

pan pan said...

ψησου λαιμαι!
μελ, two cups of blood? συγκινηση

Nefeli said...

μα τι ωραια αναρτηση
και τι αργα που την ειδα
ετσι μου ρχεται να τα παρατησω ολα και να βαζω μονο βιολια πανω απο τειχη θορυβου
τα λεμε τεταρτηηη
(εκτος αν τριτη :D)